28 Ağustos 2011 Pazar

.Tükendi.

Alacalı bulacalı yazamam artık
Ne de olsa sahip olduklarım mat ve sade renklerden ibaret
Aidiyet kocaman bir sözcükmüş ya
Ait olamayanlar gözünde büyütürmüş meğerse

Film vardır gerilim müziği arka planda
Kırılma noktası gelir ve patlar her şey
Tuzla buz olur,ama sadece toparlanıp anlamak için
"Evet,lütfen elinizdekileri atmayı kesiniz,film daha bitmedi"
Diye bir ses duyulur sinemada
"Hüop,makinist ses ver laaağn"
diye bağıracak kadar afacan olanların gökten üç kurşun düşmüş kafasına

Demem o ki;kendi senaryom yok hikayem yok
Hatta bazen hakikatım bile yok
O anlatının ortasına gelince
"Vay be şu adam,olmasaydı bu hikaye hiç böyle bitmezdi"
diyerek küfrettiğiniz yahut takdir ettiğiniz adam var ya
En basit haliyle o benim işte

Başrolde asla olamayan şahısım
Hep sidekick,hep yardımcı,hep geliştirici
Hep öğretici ve hep piç,hep ibnenin evladı,hep (insert your küfür here)...

Ölüyor olabilirim,gayet mümkün
Uzaklaştığım şey bildiğimi sandığım
Unutmamak için yırtındığım
Çekinmeden yaş ve kan akıttığım
Ama hiçler uğruna bir piçi tükettiğim şey
Hah o benim işte

Hiçler tüketince sende tükenirmişsin ama
Ne de olsa besin yapaysa,vücut beslenemez
Neydi?Evet,ilk önce karbonhidrat,sonra yağ,en son protein
Adeta makrokozmosta tezahür etmiş hali be
Önce beden,sonra akıl,en son ruh

Ve biter asla başlayamamış hikaye
Sonu çok,başı yoktur
Ve kaderi asla varolmamış başını aramaktır
Bulamayacağını bile bile
Önünde duran duvara çarpıp seker
Yuvarlanır sonra
Toz toprak kaplar her tarafını
Kum girer her yanına,ağırlaşır adam

Ama yine de kalkar ayağa
Ve ölümüne,kör bir şekilde tekrar vurur duvara
Ve tekrar?
Ve tekrar!
Ve tekrar.
...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder